μάλαγμα

το (AM μάλαγμα) [μαλάσσω]

η ενέργεια και το αποτέλεσμα τού μαλάζω, η μάλαξη, το μαλάκωμα

νεοελλ.

πλέγμα από σχοινιά που κρέμεται στα πλάγια μέρη τού πλοίου για να εμποδίζει τις ζημιές που μπορούν να προκληθούν από πρόσκρουση σε άλλα πλοία ή στις προβλήτες

μσν.

1. κατεργασμένο μέταλλο

2. μάλαμα

μσν.-αρχ.

μαλακτικό φάρμακο, κατάπλασμα

αρχ.

κάθε μαλακό σώμα που χρησιμεύει για να αμβλύνει και να εξουδετερώνει τις προσκρούσεις με άλλο σώμα, ιδίως σάκος γεμάτος μαλλιά ή ράκη ή φρύγανα που χρησιμοποιούσαν οι πολιορκούμενοι για άμβλυνση τής δύναμης πολιορκητικής μηχανής.